Bizitza ederra da; Isiltasuna oihurik indartsuena.

Hau, istorio xume bat da, baina ez da erraza kontatzeko. Fabula batean bezala, mina dago, eta fabula batean bezala, gauza harrigarriz eta zoriontasunez beteta dago.

- Egunon printzesa ! Gau osoan zurekin amestu dut, zinemara joaten ginen  eta hainbezte gustatzen zaidan  soineko arrosa hori eramaten zenuen , bakarrik zutan pentsatzen dut  printzesa, beti zutan pentsatzen dut, eta orain...

Barkamena eskatzea ez du esan nahi beste pertsonak arrazoia duenik, harreman hori zure egoa baino gehiago baloratzen duzula esan nahi du.

+Zergatik entzuten duzu hain musika arraro? Zergatik ezin duzu jende normala bezala musika normala entzun?
-Inor ez da normala, ez da existitzen jende normalik ama.

Esaten ez diren gauzak inportanteenak izaten ohi dira.

-Zoriontsuak garenean ez gara konturatzen, eta hori ere bidegabekoa da.  Zoriontazuna gogor bizi beharko genuke eta gorde ahal beharko genuke, behar dugun momentuetan pizka bat hartzeko, zerealak armairu batean gordetzen ditugun modu berean edota komuneko papera. Ulertzen duzu?
+Zergatik behar duzu gordetzea?
-Eta zuk ez? Dagoeneko nahiko zoriontzua zara?
+Ez, ez naiz, baina.. ez dut uzte baharko dudanik.

Bizi, atzera begiratu gabe.

Oh, Maitane, nire izena Jusep Mascaro da eta 102 urte dauzkat. Zorte handiko pertsona naiz, zortea jaiotzeagatik, zu bezala; nire emaztea besarkatu ahal izanagatik, nire lagunak ezagutzeagatik eta agurtzeagatik; hemen jarraitzeagatik.
Galdetuko zara zergatik etorri naizen zu ezagutzera gaur eta askok esango dizute ea nori bururatzen zaion  denboraldi hauetan ailegatzea , ezin dela.
Honek indartsua egingo zaitu: ni momentu txarragoak bizi izan ditut, baina azkenan bakarrrik momentu onak gogoratuko dituzu. Ez entretenitu lelokerietan eta joan zaitez zoriontsua egiten zaizuna bilatzera, denbora oso azkar igarotzen da eta.
102 urte bizi izan ditut eta ziurtatzen dizut bizitzatik gustatuko ez zaizun gauza bakarra, oso laburra iridutuko zaizula da. ZORIONTSUA IZATEKO ZAUDE HEMEN.